4 augustus 2025

Na een verkwikkende maar naar mijn gevoel veel te korte nacht liep m’n wekker af om 7u30.  Mijn kamer verliet ik omstreeks 8u15 en zonder ontbijt (ik was, eerlijk gezegd, vergeten dat ik bij boeking een ontbijt besteld had …) vertrok ik, op zoek naar een bushalte.  Een tijd geleden had ik al opgezocht dat ik de bus van lijn 2 zou moeten nemen aan halte Arabie, om tot aan de rand van het “Intra Muros”-stuk van Saint-Malo te geraken.  Daar zou om 10u mijn bus naar Parijs vertrekken.  Intra Muros, dat is het goed bewaard gebleven Middeleeuwse deel van Saint-Malo.  Moest ik de tijd gehad hebben dan had ik er graag in rondgekuierd, maar ja …  Ach, de zon scheen, da’s ook al tof.

Omdat ik niet precies wist waar de bushalte zich ergens bevond (het plannetje was niet erg duidelijk vond ik) gebruikte in Google Maps om me de weg te wijzen tot aan Intra Muros met het openbaar vervoer.  Die wees mij inderdaad naar de dichtstbijzijnde halte van bus 2, maar niet de halte richting Intra Muros.  Ik moest dus toch nog op zoek naar de halte Arabie, en op weg naar daar reed mijn bus dus net voorbij.  Al een geluk dat er zowat om het kwartier een exemplaar passeert.  Toen ik de halte gevonden had moest ik wachten tot 8u41 (kleine tien minuten) voordat de volgende bus daar zou zijn.

Een rit (gekocht op de bus) kost twee euro en daarmee kan je anderhalf uur rondrijden.  Zoveel tijd had ik niet nodig, kort voor 9u kon ik uitstappen aan de halte “Intra Muros”, eindhalte van bus 2.  Omdat ik een beetje honger kreeg ging ik op zoek naar eten.  Via de St. Vincent Gate betrad ik de oude stad en hiep hoi ; daar op de hoek zag ik een bakker waar ik me één en ander kocht voor onderweg.  Nou ja, onderweg … mijn broodje en m’n “Kouing Amann” at ik meteen op. Kouing Amann ??? Da’s een typisch Bretons gebak, rond van vorm, heeft een gekarameliseerde buitenkant een flinterdunne, boterachtige binnenkant.  En ja hoor, ’t was lekker.  Plakkerig maar lekker.

Aan een dame die duidelijk ook op iets zat te wachten vroeg ik waar ik moest zijn voor de halte van de BlaBla bus (ja, dat ticket had ik al een hele tijd geleden gekocht …) en ik zat waar ik moest zijn : aan de plek waar ook de toeristische bussen en de taxi’s stoppen.  Dicht bij de Quai St. Vincent.  Ik bleek niet de enige te zijn die de BlaBla bus moest hebben om 10u – en deze is wel degelijk opgedaagd (was ook op tijd).

Vertrokken om 10u waren we rond 11u in Rennes, waar heel wat andere mensen opstapten.  Chance voor mij : ik bleef alleen zitten, lekke rustig en lekker veel plek voor de rest van de rit.  Iets voorbij Le Mans, kort voor 13u30, hielden we een tussenstop van een half uur.  Tijd genoeg om naar het toilet te gaan (gewoon gratis, geen gedoe met tickets die je dan in kan ruilen als je in de winkel iets koopt) en een knabbel te kopen.  Om 16u05 arriveerden we al bij het busstation van Paris Bercy Seine, zowat een kwartier te vroeg.  Alleen duurde het bijna vijf minuten voordat we eindelijk het busstation binnen mochten rijden.

Tijdens de busrit las ik, zoals ik wel meer doe, de laatste nieuwsberichten op m’n gsm.  Bleek dat er vandaag om 8u30 bij het plaatsje Moussy een stroompanne is geweest en dat daardoor de hogesnelheidslijn tussen Parijs en het noorden niet beschikbaar is.  Veel Eurostar-treinen zouden worden omgeleid (via een tragere route) of afgeschaft.  Wat was ik, toen ik dat las, blij dat ik er dit keer voor gekozen had om met de Flixbus naar Antwerpen te rijden !

Tot hier toe was alles heel vlot verlopen.  Waarschijnlijk té vlot, het kon toch niet zijn dat ik zonder hindernissen thuis zou geraken …

Toen ik wilde gaan kijken of en waar mijn aansluitende Flixbus naar Antwerpen stond (vertrek om 17u15, aankomst in Antwerpen om 22u55) merkte ik op alle mededelingenborden van Flixbus de boodschap “maintenance in progress”.  Er hingen overal QR-codes die je kon scannen om te zien waar je je bus kon vinden.  Ik vraag me af wat mensen dan moeten doen die geen gsm hebben (of één met een platte batterij) ? Moeten die maar gokken waar hun bus zich bevindt ? Trouwens, die maintenance-uitleg, ik geloof er niet veel van.  Zo’n onderhoud doe je toch niet op een druk moment ? Dat doe je toch op een moment dat er niet veel bussen rijden ?

Soit, ik scande de code en kreeg een lijst te zien … waarop ik mijn bus niet terugvond.  Er is gelukkig een kantoortje van de drie busmaatschappijen die daar hun halte hebben, dus ik naar daar om uitleg te vragen.  Aanschuiven bij de redelijk lange rij voor Flixbus.  Die hebben drie loketten, maar echt vooruit gaat het daar niet.  En daar bovenop vond één van de drie mensen het nodig om zijn loket even te sluiten … op zo’n druk moment ! Toen het eindelijk mijn beurt was wist de (vriendelijke) jongedame me te vertellen dat mijn bus geannuleerd was.  Oh, PLEZANT ! En waarom krijg ik daar geen melding van ? Ik heb gisterenavond nog wel een bericht gekregen met de (natuurlijk standaard) vraag of ik er klaar voor was, voor mijn reis naar Antwerpen.  En dan annuleren ze die rit ??? Heel tof, hoor.  En wat nu ? De dame kon me op de volgende rit naar Antwerpen boeken, maar die zou pas over een uur of vijf vertrekken en dat zou dus willen zeggen dat ik kot in de nacht (omstreeks twee uur) in Antwerpen aan zou komen.  Wat dan ook weer wil zeggen dat ik van de Rooseveltplaats te voet naar huis zou moeten, want trams rijden er op dat uur natuurlijk niet meer.  Dit zag ik dus niet zitten.  Er was om 17u15 ook wel een bus naar Brussel, maar die was reeds volzet.  De eerstvolgende bus naar Brussel (Noord) zou om 18u45 vertrekken (aankomst in Brussel om 23u).  Anderhalf uur later dan mijn oorspronkelijke vertrekuur, en dan zou ik nog een trein moeten nemen naar Antwerpen.  Het moet dan maar.

Geen zin om nog zo lang in dat hoogst ongezellige busstation te zitten wachten.  Omdat het nog steeds heel mooi weer was trok ik naar buiten om een korte wandeling te maken.  In de supermarkt waar ik binnen wilde springen om wat te kopen om mijn honger te stillen wilden ze dat ik rugzak en koffer binnen meesleurde dus daar bedankte ik voor.  Aan de Rue de Chambertin zette ik me neer op een bankje.

Kort voor 18u sprak een dame me daar aan, of ik wist waar de bussen stopten.  Zij bleek een Eurostar-trein naar Brussel geboekt te hebben die uitgevallen was door de stroompanne en ze hadden haar dan maar een ticket voor Flixbus gegeven.  Omdat ik toch ook naar daar moest zijn we samen teruggekeerd naar Bercy.

Ik scande die code opnieuw (wat opeens niet meer lukte, foutje in mijn app, die ik moest verwijderen en vervolgens opnieuw installeren) : mijn bus was er nog niet.  Even later probeerde ik het opnieuw en toen zag ik dat ik aan perron 23 moest zijn.  De bus stond er al, de chauffeur was bezig zijn bus op te ruimen.

Ondertussen hadden zich al heel wat mensen op perron 23 verzameld.  Toen de chauffeur klaar was met zijn opruimwerk ging hij op wandel.  Wanneer hij eindelijk terugkwam en wilde beginnen met inchecken was er nog maar een goede tien minuten tijd voordat de bus zou moeten vertrekken.  We kregen van hem te horen dat hij bij zijn vorige rit een uur in de file had gestaan en dat we het inchecken nu dus “doucement” (rustigaan) zouden doen.  Daar hadden de mensen niet echt veel boodschap aan.  We hadden daar allemaal al lang staan wachten.  Ik snap dat de man recht heeft op een pauze, maar wij hebben ook recht op tijdig op onze bestemming aan te komen.  En niet iedereen heeft Brussel als eindstation hé.  Een dame die samen met mij had staan wachten had eigenlijk ook de trein moeten nemen maar had in plaats daarvan een Flixbus-ticket in de handen geduwd gekregen.  Het was de eerste keer dat ze met Flixbus reed.

Dus : het was een gedrum van jewelste.  De chauffeur eiste dat we allemaal netjes op een rijtje zouden gaan staat (alsof er daar plaats voor was) en wandelde een paar keer weg omdat we dit niet deden.  Onze koffer al in de kofferruimte steken opdat de boel wat sneller zou gaan, dat mocht ook niet.  Om een lang verhaal kort te maken : we zijn met tien minuten vertraging vertrokken, en volgens de chauffeur was dat onze schuld.  Dat hij pas laat terug aan zijn bus was deed er blijkbaar niet toe.  Tijdens de rit heeft hij de passagiers nog verschillende malen op de vingers getikt : dat we allemaal moesten gaan zitten op de ons toegewezen plek (had hij gelijk in), dat we de boel netjes moesten houden, dat we niet mochten eten in de bus, dat we onze schoenen niet uit mochten doen opdat het niet zou gaan stinken in de bus, dat we wat respect moesten hebben voor de netheid in de bus en voor elkaar, … en hij foeterde ook constant op andere weggebruikers.  Omdat ik vooraan (bovenaan) zat hebbe ik alle wat hij zei kunnen volgen.  Zijn gemekker zorgde wel voor algemene hilariteit op de bus.  De man was duidelijk overspannen … het zou beter zijn dat ze een extra persoon bij hem zetten, gedeelde smart is halve smart …

Rond 20u10 stopten we (omgeving Ressons-sur-Matz) voor een korte pauze van 15 minuten.  De bus zou terug vetrekken om 20u25, en we moesten zien dat we allemaal op tijd terug aan boord waren want hij zou niet wachten.  Tegen dat ik uit de bus was waren we al vijf minuten verder want de voorste uitgang was afgesloten.  Iedereen moest de achterdeur gebruiken (wat tijdens het opstappen in Parijs ook al voor een opstapfile zorgde, wat uiteraard op de chauffeur zijn zenuwen werkte …).  Ik haastte me dan maar naar het winkeltje, waar ik iets kocht om te eten (voor op de trein, want in de bus mocht je niet eten hé …), om zeker op tijd terug te zijn.  En wie was er NIET om 20u25, denk je ? Juist : de chauffeur.  Hij was een paar minuten te laat.

Het was ondertussen al wel duidelijk dat we niet op het voorziene uur in Brussel zouden zijn.  Ik zou normaliter een trein kunnen hebben om 23u08, maar dat dit hopeloos was had ik in tussentijd al begrepen.  Tweede mogelijkheid was de trein van 23u25, maar dan zou ik wel moeten overstappen in Zaventem (5 minuten overstaptijd).  En dan was er daarna nog een allerlaatste trein om 00u08, maar dan zou ik te laat in Antwerpen zijn voor de laatste tram naar huis.  Dit zou willen zeggen : een uur stappen, met een koffer waarvan één wiel niet meer rolt.  Geen prettig vooruitzicht.  Duimen voor die trein via Zaventem, dus.

Om 22u47 moest mijnheer dan nog gaan tanken, we moesten even vijf minuten geduld hebben.  Grrrrr !!! Om ongeveer 23u15 stopte de bus en mochten we er uit.  Ik was ondertussen al op de trap gaan zitten opdat ik zo als eerste mijn koffer zou kunnen pakken.  Maar dit was dus ook al hopeloos, want die koffer, daar kon ik niet meteen aan.  Er lagen een hoop koffer voor de mijne dus die moesten eerst weg.  Daar stond ik dan, in mijn t-shirt in de regen (ja, ook dat), te wachten tot ik eindelijk mijn koffer kon pakken.  En natuurlijk stond de bus niet vlak aan het station, dat was te gemakkelijk geweest.  Ik heb me dus zo goed en zo kwaad al ik kon met mij nog steeds lastige knie gehaast tot aan het station, de trappen op (met mijn koffer, heffen maar), lopen naar de plaats waar ik een ticket kon kopen (ook niet meteen te vinden) en dan sito presto naar perron drie, wat gelukkig niet aan het andere eind van het station was.  Ik heb de trein net gehaald, achter mij ging de deur dicht.

In Zaventem had ik geen vijf maar slechts drie minuten tijd om over te stappen.  Ik haastte me de roltrap op, om boven tot de constatatie te komen dat ik terug naar beneden moest want de trein naar Antwerpen stopte aan de andere zijde van het perron waar ik afgestapt was.  Ik was weer net op tijd.  Nu kon ik op mijn gemak mijn sandwich opeten.

In Antwerpen nam ik de tram, daarna de bus, en om kwart voor één ’s nachts was ik – eindelijk – thuis !