1 augustus 2025
Ook vandaag weer : opgestaan om 8u. Alleen nam ik deze ochtend een douche alvorens te gaan eten. Eigenlijk had ik dit gisterenavond nog willen doen, maar omdat het al half twaalf was voordat ik met al mijn “werk” voor de blog klaar was heb ik het maar uitgesteld tot vanochtend.
Het ontbijt vond vandaag buiten plaats, in Sue’s tuin. Er zijn momenteel vijf gasten in huis : een koppel uit Londen, een Duits koppel en ik. Hoewel het zonnetje al mooi aan het schijnen was, was het nog wel wat frisjes. Bleek dat Rita en Michael, het Duitse koppel, ook een boottocht geboekt had voor vandaag – maar dan om 11u. Ik had heb net verteld dat ik ook die boottocht zou doen, maar dan om 14u – toen Sue me kwam zeggen dat we alle drie om 11u zouden meevaren. Ook goed, ik had voor de rest van de dag toch geen plannen gemaakt.
Om kwart na tien vertrokken we naar de haven. Onze boot zou vertrekken in Creux Harbour, beneden aan het pad, afslaan naar rechts . De schipper was Morgan Guille en zijn vader David (de echtgenoot van Sue …) kwam ook mee aan boord. Behalve de vier reeds genoemde mensen was er nog een koppel dat ons vergezelde. Omdat ik weet dat het op het water vaak frisjes is (en zeker als je in een motorboot zit) had ik een fleece meegenomen, dewelke ik aantrok alvorens aan boord te stappen. Blij dat ik dat gedaan heb want er stond in het begin wel een beetje wind.
Klokslag 11u gooide Morgan de trossen los en vertrokken we. Zoals ik al dacht voerde de twee en een half uur durende tocht ons rond gans het eiland. Morgan vertelde over alles wat we onderweg te zien kregen, interessante en grappige weetjes, uitleg over fauna, flora, geschiedenis, … heel tof ! We zijn langs Brecqou gevaren – wat nu blijkbaar heel wat minder spannend is dan vroeger. Een aantal jaar geleden, toen de Barclay-broers nog op het eiland woonden, gingen er bij het naderen van het eiland alarmen af en werd de schipper van de naderende boot toegeroepen dat die zich uit de voeten moest maken. Maar tegenwoordig wonen de broers niet meer op het eiland. Eén broer is dus een paar jaar geleden gestorven en de andere is zo’n beetje weggejaagd door de zoon van de gestorven broer. Onderweg voer Morgan zijn boot een grot in, wat wel speciaal en spannend was. Er zijn op Sark trouwens een heleboel grotten te vinden, de ene al groter dan de andere – en sommigen kan je bij laagtij gewoon binnenwandelen.
Deze boottocht is een echte aanrader ! Het is niet alleen een mooie maar tevens een boeiende tocht. ’t Kost veertig pond maar wat mij betreft is het zijn geld zeker waard ! Ben je voor langer dan een dag op het eiland ? Boek dan de boottocht (zeker bij mooi weer).
Na het rondje Sark was het 13u30 en moest ik nog 75 minuten wachten voordat de volgende ferry naar Guernsey zou vertrekken. Omdat ik nu toch wel naar dat kantoortje wilde (dat natuurlijk gesloten was toen we in Creux Harbour terug aan wal gingen) besloot ik de tijd te doden met het beklimmen van het Cliff Path dat aan het haventje begint (een ander pad dan dat wat ik gisteren heb beklommen). Dit zou naar de vuurtoren moeten leiden. In het begin is het weer flink klimmen maar eigenlijk valt het wel mee. De vuurtoren heb ik niet gezien (tijdsgebrek), ik ben tot aan La Valette Campsite geraakt.
Terug aan de haven en hoera ! Dit keer was het kantoortje wél open. Binnen vond ik een jongedame terug die me, mits (natuurlijk) het betalen van 2,5 pond omboekingskosten, een ticket gaf voor een latere ferry. Ik zal zondag dus naar Guernsey vertrekken om 14u45 en niet om 11u10. Dit geeft me toch weer drie uur en een half langer op Sark én drie uur en een half minder dat ik op Guernsey op de ferry naar Saint-Malo moet wachten. Ik vroeg en kreeg ook zo’n labeltje om aan mijn koffer te hangen, dit heb ik nodig als ze zondag mijn koffer bij Sue’s komen afhalen en naar de haven brengen. Ik mag alleen niet vergeten om Sue hiervan op de hoogte te brengen, dan kan zij de vervoerders verwittigen.
De toast rack, die kort daarvoor passagiers voor de ferry naar het haventje had gebracht, was helaas al terug vertrokken. Ik moest dus te voet naar boven. Om wat energie te krijgen (ik had ondertussen wel honger gekregen) kocht ik me in het havencafeetje een ijsje voor drie pond. Die heb ik opgegeten, zittend op een bankje naast de weg.
Bij The Avenue aangekomen deed ik eerst boodschappen in de supermarkt en daarna trok ik naar huis. Het was ondertussen al ruim voorbij 15u en ik wil vanavond niet weer tot half twaalf aan de blog bezig zijn. Dit wil wel zeggen dat ik de filmpjes die ik met mijn GoPro maakte pas ga toevoegen aan dit blogbericht wanneer ik terug thuis ben en degelijk internet heb. De filmpjes van de gsm zijn minder zwaar van bestandsgrootte dus die kan ik misschien wel publiceren. Sue vertelde me net dat de wifi inderdaad slecht is en dat dit is sinds ze hier twee maanden geleden een blikseminslag hebben gehad.
En vanavond, als ik er dan de moed nog voor heb, zou ik wel eens buiten willen gaan kijken naar de sterrenhemel. Het is hier tenslotte (’s werelds eerste) een dark sky island dus het zou zeer de moeite moeten zijn om de sterren hier te bewonderen.
Nog even een beetje uitleg over Sues B&B … Sue en haar man George Guille wonen in een deel van het huis dat niet toegankelijk is voor de gasten. Deze verblijven in dat deel van het huis dat aan de vrij grote tuin grenst. De gasten-ingang is dan ook langs de tuin, toegangsdeur tot het gebouw langs de veranda. Ik weet niet precies hoeveel kamers er zijn maar toch minstens vier (twee kamers beneden en de rest is op de eerste verdieping). Beneden is nog de keuken, een zithoek in de keuken, een veranda en een ruime zitkamer. Ik heb er net wat foto’s van genomen (ben hier momenteel toch de enige gast, de rest is uit eten), die zal je dus ook in de reeks hieronder kunnen zien.
O ja : ik ben aan het proberen een mogelijkheid te vinden om opmerkingen aan mijn foto's toe te voegen. Als ik de oplossing vind dan pas ik (wanneer ik veel tijd heb) alle berichten van deze reis nog aan ...
