30 juli 2025

‘k Had mijn wekker op 5u gezet (ja, dat is vroeg !) maar dat bleek niet nodig te zijn want vlak voordat deze af zou lopen werd er omgeroepen dat het ontbijt geserveerd werd, voor degenen die wilden komen eten.  Omdat ik dit zeker wilde maakte ik me snel klaar.  Het ontbijt werd geserveerd op dek zeven, ik moest dus maar één verdieping naar beneden.  En toen ik uit mijn kajuit stapte was de poetsploeg in de gang aanwezig.  Net op tijd om mij de kortste weg naar dat ontbijt te wijzen.

’t Was lekker ! Op één van de foto’s hieronder (onder het verslag) kan je zien wat ik gegeten heb (goh, is dat niet spannend ?).  Om half zes keerde ik terug naar m’n kajuit, om meteen het bericht te horen dat de voetpassagiers zich naar de gang moesten begeven opdat er tegen 6u ontscheept zou kunnen worden.  Hey zeg, dat is nog een half uur … me niet afjagen hé !

Ik maakte me dus verder klaar en nog geen tien minuten later gaf ik mijn “sleutel” af bij de receptie.  Erg lang moesten we toen niet meer wachten voordat we het bericht kregen dat we ons naar dek vijf mochten begeven.  Allee vooruit, weer twee dekken naar beneden met de trap.  Daar vertrok net een camionette vol voetpassagiers naar de wal.  De rest moest wachten tot deze camionette terugkeerde.  Ik gok dat dit ongeveer tien minuutjes in beslag nam.

In deze camionette was maar plek voor twee koffers.  Ik moest de mijne dus op schoot nemen.  Tof zenne.  Zware koffer op schoot en rugzak aan mijn voeten.  Chance dat het maar voor een kort ritje was.

Even later mochten we uitstappen en dan moesten we nog een stukje stappen naar de uitgang.  En daar stonden we dan, kort na zes uur ’s morgens, op de kade in Guernsey.  Mijn ferry naar Sark zou pas om 10u15 vertrekken dus ik besloot om maar wat rond te stappen in St. Peter Port, de hoofdstad en belangrijkste haven van het eiland Guernsey.

Met die wandeling heb ik me ongeveer anderhalf uur bezig kunnen houden.  Het is daar veel op en neer stappen, in soms smalle straatjes, maar er is wel wat te zien.  Jammer dat ik een koffer mee te sleuren had.

Rond kwart voor acht keerde ik maar terug naar de haven.  In het kantoortje van de ferry naar Sark ging ik mijn tickets ophalen en – vragen staat vrij – informeerde ik of het misschien niet mogelijk was om een vroegere ferry te nemen.  Dat kon ! Ik moest daarvoor wel £ 2,5 opleggen maar dit deed ik met plezier – want de andere optie was daar nog eens twee uur langer zitten koekeloeren.   Ik ben het koekeloeren een beetje beu ondertussen.  De dame in het kantoortje was wel erg verbaasd toen ik haar meldde dat ik mijn koffer wel zelf tot aan het B&B zou meenemen.  Ze wilde me al een label geven om aan mijn koffer te hangen zodat deze, zodra de boot op Sark aangekomen was, door de “carters” naar de B&B gebracht zou worden.

Om kwart na acht was de ferry er nog niet, deze moest nog wachten tot de ferry naar Alderney de kade verlaten had.  Met een klein kwartiertje vertraging vertrokken we dan, richting Sark.  Het was ondertussen trouwens zalig buiten : een helder blauwe lucht met wat witte wolken – ’t zag ernaar uit dat het een heerlijke dag zou worden.  Maar voor degenen die buiten op het dek zaten was het wel degelijk koud.  Niet erg, dit nam ik er wel bij.  Het was slechts voor een klein uurtje en er was onderweg wel iets te zien.  Er liggen hier eilanden genoeg.

Omstreeks kwart na negen arriveerden we dus op Sark.  Klein haventje, kleine aanlegplek.  Je moet dan een tunnel door en voilà : daar staat de bus te wachten om de mensen naar het centrum van Sark te brengen.  Nu moet je dat “bus” met een serieuze klomp zout nemen, want op Sark zijn helemaal geen bussen zoals wij ze kennen.  Dit komt dat doordat op dit eiland geen gemotoriseerd vervoer toegelaten is, met uitzondering van tractors (en dan enkel als je die tractor voor je beroep nodig hebt).  Dus : de bus is hier een soort van open kar die door een tractor getrokken wordt.  Je moet zodoende niet schrikken van het naar onze normen groot aantal tractors dat je ziet rondrijden.  Andere manieren van vervoer op het eiland zijn paard en kar, de benenwagen en … de fiets.  En daar rijden er veel van rond ! Je kan uiteraard fietsen huren op het eiland.

Zoals ik reeds schreef zou ik te voet, met koffer en al, tot aan mijn verblijfplaats Sues B&B wandelen.  Men had me verwittigd dat het in het begin een vrij steile klim zou zijn, maar dat vind ik niet erg, ik heb geen haast, kan dus pauzes nemen indien nodig.  Er is een wandelpad dat tot boven de heuvel, dus tot aan het centrum, loopt.  Ik had echter al snel begrepen dat dit wandelpad niet geschikt was om een koffer mee te sleuren.  Dan maar langs de weg.  Om eerlijk te zijn : ook dat (zand)pad was niet bijzonder geschikt om een koffer mee te zeulen.  Moest je dus zelf ooit deze trip maken : maak gebruik van de mogelijkheid om je koffer aan je verblijfplaats te laten leveren.  Het kost wel een beetje geld (£ 5 heen en terug) maar het is veel beter voor je koffer …

Ik had trouwens heel veel geluk : onderweg reed een dame in een tractor me voorbij, en zij bood me een lift aan.  Achter haar tractor hing een soort van grote, open kist waar reeds een man in zat – maar er was nog plaats.  Ik nam dit aanbod met alle plezier aan en werd dus tot boven aan de heuvel gereden.  Daar kon ik uitstappen en ik moest zelfs helemaal niets betalen ! De man die reeds in de kist zat toen ik opstapte bleef nog even zitten waar hij zat.

Eénmaal boven op de heuvel moet je, zelfs als je de bus neemt, te voet verder.  Tot aan Sues B&B was het nog wel een minuut of tien stappen.  Toen ik daar aankwam, al wel een beetje moe, was Sue natuurlijk verbaasd dat ik er reeds was.  Ik ging namelijk pas twee uur later ter plekke zijn.  Ik had wel een mail willen sturen dat ik er eerder zou zijn maar mijn gsm die wilde plots geen mail versturen.  Maar Sue begreep wel dat ik ervan geprofiteerd heb om een vroegere boot te nemen.  Alleen was mijn kamer nu natuurlijk nog niet klaar, er zat nog een “bewoner” in.  Ik kreeg koffie en een scone aangeboden en mocht mijn koffer tijdelijk in de zitkamer zetten.

Sue is een vriendelijke, reeds op leeftijd zijnde dame.  Ik denk dat zij de B&B runt maar ze heeft wel hulp van een jongeman.  Ze vond het okee dat ik nog een wandelingetje ging maken, over een uurtje zou de kamer wel klaar zijn.  Ik trok dus terug de straat (zandweg) op, richting Little Sark.  Dit was toch nog een flink stuk stappen (bijna helemaal tot aan het einde van Little Sark) en het was in tussentijd warm geworden.  Ik had er natuurlijk niet aan gedacht om iets fris aan te trekken … Nou ja, het was een mooie wandeling, een leuke eerste verkenningstocht van Sark.

Hoewel je hier wel degelijk op Brits grondgebied bent doen heel veel namen op Sark denken dat het hier eigenlijk Frans grondgebied is.  Natuurlijk, de Kanaaleilanden liggen veel dichter bij Frankrijk dan bij Engeland.  Van op Sark kan je bij helder weer Frankrijk zelfs zien liggen.

Tegen kwart voor twaalf was ik terug “thuis”.  Sue en haar helper hadden bijna gedaan met het klaarmaken van m’n kamertje.  Even later kon ik er intrekken.  Ik kreeg kamertje vier, op het gelijkvloers.  Het is een schattig kamertje.  Klein, dat wel, en de meeste jongere mensen zouden zeggen dat ze ouderwets ingericht is, maar ik vind dit wel z’n charmes hebben.  Er staat een comfortabel eenpersoonsbed, een zetel, een klein nachtkastje, een klein tafeltje, er zijn kasten en er is een kleine teevee.  De badkamer is moderner, en bijna even groot als de kamer.  Deze badkamer heeft een douche, een toilet en een lavabo.

Nadat ik me een beetje geïnstalleerd had trok ik terug naar de hoofdstraat (“The Avenue”), om een paar dingetjes te kopen om later op de dag te eten en te drinken.  Er is welgeteld één supermarkt op Sark.  Deze is niet groot maar ze hebben er de meest gangbare zaken.  Ik zal niks tekort komen.  En als ik dit wil dan zijn er genoeg eetgelegenheden te vinden op Sark.

Na m’n boodschappen wandelde ik nog even terug naar het haventje.  Nou ja, eigenlijk zijn er twee kleine haventjes.  Daar nam ik een paar foto’s, om vervolgens terug te keren naar huis.  Normaliter zou de wandeling op de helling van aan de haven tot aan The Avenue voor mij niet zo’n probleem vormen, maar ondertussen begon ik toch flink moe te worden.  Ik was dan ook al op van vijf uur vanochtend, en ik heb wel wat geslapen op de boot van Portsmouth naar Guernsey, maar ik ben op die tocht vaak wakker geworden dus van uitgeslapen zijn is absoluut geen sprake.  Vandaar dat ik, van zodra ik op mijn kamertje was, besloot om al aan de blog van vandaag te beginnen (het was amper twee uur op dat moment).  Ik denk dat ik er vanavond vroeg in ga liggen.

Het ontbijt morgenvroeg is tussen acht uur en half tien.  Ondertussen heb ik voor morgen om elf uur een boottocht van 2,5 u geboekt.  Hopelijk is het morgen even mooi weer als vandaag !

Salodder !

p.s. : het internet is hier traag !!

p.s. 2 : er staan twee video's onder de foto's