Heel wat beter geslapen vannacht.  Wel jammer dat ik gisterenavond voor de één of andere reden de teevee niet aan kreeg maar ik kon ook wel filmpjes bekijken op m’n laptop.  En vanochtend kreeg ik die teevee plots wél aan.  Raar.

Om half 8 stond ik op, hoewel ik al een beetje vroeger wakker was.  Drie kwartiertjes laten ontbeet ik.  Het is hier self service, en dat is echt wel letterlijk te nemen.  Er staat niks klaar, alles pak je zelf.  Het brood, je tas, je lepel, je mes, je broodbeleg, … Koffie of thee zet je zelf.  Wat broodbeleg betreft is er niet zo enorm veel keuze, ik zal straks in de supermarkt dus wel wat schellen kaas kopen voor het ontbijt morgenvroeg.  Dat de kinderen op het internaat hier maar eens komen kijken als ze nog eens klagen dat er “niet genoeg keuze” is bij het ontbijt.  Ze moesten zich diep schamen.  Heel diep !!

Trouwens : op de kamer is ook niemand geweest terwijl ik vandaag weg was.  Alles lag nog zoals ik het achtergelaten had.  Niet dat dit erg is hé, ik had er geen mesthoop van gemaakt of zo.  Maar het bed was niet opgedekt en het vuilnisbakje was niet leeggemaakt.  Waarschijnlijk doen ze het onderhoud dus pas wanneer ik terug vertrek.

Om kwart voor 9 trok ik de deur achter me dicht, op weg naar de bushalte.  Da’s maar een wandeling van een goeie vijf minuten.  Om 9u arriveerde m’n bus richting Avignon.  Ik wist het toen nog niet (jammer) maar vandaag én morgen is er een speciale actie (enkel bij Zou!, of ook bij de plaatselijke busmaatschappij Lio – dat weet ik niet) vanwege de extreme hitte.  Deze hitte zorgt voor veel luchtvervuiling en om deze een beetje tegen te gaan verkoopt men op de bussen een dagticket voor ÉÉN euro !! Ja, je leest het goed : je kan gans de dag rondrijden voor één euro ! Als dat niet goedkoop is.

Om 9u55 reden we het PEM-busstation van Avignon binnen.  Deze is net buiten de 14^e-eeuwse ramparts (stadsmuren) gelegen en ook vlakbij het treinstation Avignon Centre.  Er is in Avignon ook een treinstation Avignon TVG maar deze ligt een eind verder van het centrum.  Je kan van in het centrum de bus nemen naar het TGV-station maar ook de trein.  Dat laatste ga ik zaterdag doen.

Het was dus, zoals ik al aangaf, weer heel warm vandaag.  Om 10u15 stond ik aan het Palais des Pâpes, maar omdat mijn ticket elf uur vermeldde besloot ik nog wat rond te wandelen.  O ja, en te gaan zoeken naar een openbaar toilet.  Dit heb ik gevonden op de hoek van de Place de l’Horloge en de Rue Corneille, vlakbij de paardenmolen.  Je moet even een trap naar beneden maar het was gratis en de toiletten waren er proper. 

Een half uurtje later besloot ik toch al het Palais des Pâpes binnen te gaan.  Omdat ik mijn combi-ticket al op voorhand gekocht had moest ik de ingang nemen voor de gegidste rondleidingen.  Via die trap kwam ik in een grote hal waar je zo’n audiogids kan lenen als je wil.  Wil ik dus niet.  Er volgde een beetje verwarring (niet alleen bij mij), want zowel de “sortie” als het begin van de wandeling is in dezelfde doorgang.  Om binnen te gaan moet je je dus naar de uitgang begeven.  Redelijk onlogisch, maar kom.

Ik heb gans de wandeling doorgelopen maar heb wel hier en daar wat dingetjes overgeslagen.  Op sommige plekken moest je aanschuiven om een foto te kunnen nemen (van een zijruimte, bijvoorbeeld) en daar had ik totaal geen zin in.  En in sommige ruimtes mocht je dan weer geen foto’s nemen (chambre de parement).  Het was enorm druk in het gebouw, en op sommige plekken was de doorgang ook wel smal.  Moest er op een bepaald ogenblik in dit gebouw ergens een brand uitbreken of zich een andere noodsituatie voordoen waarbij de mensen in paniek geraken dan kan ik je verzekeren dat het Pausenpaleis een “death trap” is ! Waar je misschien ook rekening mee moet houden is dat het in sommige ruimtes erg warm was (zweten maar !) terwijl het in andere ruimtes heerlijk koel was.

Om kwart na elf was ik alweer buiten.  Veel te druk daarbinnen naar mijn zin.  Mijn tweede bezoek van vandaag was de “Pont d’Avignon” oftewel de Pont Saint-Bénézet.  De meesten zullen de brug wel kennen onder de naam Pont d’ Avignon vanwege het aloude liedje.  Ook bij de ingang van die brug moest je je tas geopend tonen.  Ik krijg daar stilaan serieus de kriebels van, van al die controles overal.  Voor onze veiligheid ? Tarara … Om overal en altijd alles onder controle te houden ja.  De brave burger wordt overal bekeken en nagekeken.  En de misdadigers, die kennen achterpoorten genoeg om niet gevat te worden. Maar soit, genoeg gezeverd daarover.

Op de brug was het gelukkig niet zo druk.  Een foto nemen zonder mensen er op was niet echt mogelijk maar kom, je kon tenminste de brug nog zien tussen de mensen door.  In het pausenpaleis was het af en toe andere koek.  Die brug is niet zo groot en ik spendeer mijn tijd niet aan het lezen en bekijken van alle extra infoborden die je overal vindt – dus na een half uurtje was ik terug “buiten”.  ‘k Wilde eerst nog een milkshake kopen op het “domein” van de brug, maar die kostte 7 euro (je kon die prijs met veel moeite lezen op het bord, zo klein was -ie) dus daar bedankte ik toch maar voor.  Een eindje de ommuurde stad in, tussen alle souvenirwinkeltjes, kon ik ook een heerlijke milkshake kopen en die kostte me maar 5,50 euro.

Toen ik deze ochtend aan het Pausenpaleis arriveerde zag ik dat de tuinen deels afgesloten waren wegens werken.  Van de vijf plaatsen waar je er in kan zijn er vier gesloten.  Die ene ingang bevindt zich buiten de muren, voorbij de beroemde brug, naast de rivier, vlakbij de plek waar je de watertaxi kan nemen naar de overkant van de rivier.  Via die weg zou je nog een stuk van de tuinen kunnen bezichtigen.  Omdat ik voor alle drie de bezoeken betaald heb wilde ik die tuinen natuurlijk ook zien, maar eerst kocht ik me wat te drinken (was nodig, in deze warmte) en dook ik de souvenirwinkeltjes in op zoek naar geschikte kadootjes voor een paar mensen.  Ik ben ook ergens mijn balpen kwijtgespeeld dus vanaf hier is het verslag “uit mijn hoofd” en niet aan de hand van mijn notities.

Na de souvenirjacht en de zoektocht naar een plekje om de brug van op afstand te kunnen fotograferen stapte ik langs de rivier tot aan de plek van waar ik naar de tuinen kon geraken.  Daar bleek zich een redelijk hoge trap te bevinden, uiteraard in de blakke zon.  Maar kom, soms moet je er wat voor over hebben hé, zere knie en voet of niet.  Groot was dus mijn teleurstelling toen ik boven, behalve het plateau van waar je een mooi zicht op de omgeving hebt (je kan van daar de Mont Ventoux zien liggen), een heleboel hekken zag.  Niks toegang tot een deel van de tuinen.  Al die moeite voor noppes.

Terug naar beneden, wat rondgewandeld in de ommuurde stad (er zijn heus nog wel een heleboel andere interessante gebouwen te zien behalve de absolute toeristische trekpleisters die iedereen bezoekt), boodschappen gedaan en dan keerde ik terug naar het PEM-busstation.  Daar aangekomen bleek ik nog drie kwartier te moeten wachten op m’n bus.  Da’s ook weer stom.  In de ochtend is er elk half uur een bus, een half uur na de bus die ik ga nemen is er weer een bus, maar nu moet ik 45 minuten wachten.

Opgestapt om 15u15, aan de eindhalte om 16u15.  Vijf minuutjes te voet naar “huis” en toen kon ik aan mijn blog beginnen.  Wat ik morgen ga doen dat heb ik nog niet beslist.  In de zomer is het oude centrum van Saint-Rémy iedere woensdag tussen 9u en 13u onbereikbaar voor de bussen, en dan rijden ze ook niet naar Les Baux de Provence.  Dus ofwel zorg ik ervoor dat ik morgenvroeg heel vroeg vertrek voor een bezoek aan Les Baux, ofwel maak ik een wandeling waarbij ik geen bus nodig heb.  Ik zal nog wel zien.

Het internet (de wifi) is hier ook niet echt betrouwbaar.  Het ene moment loopt het vlotjes, om even later heel traag te gaan.  Daardoor duurt het enorm lang om mijn foto's te uploaden.  Ik heb vandaag ook een filmpje gemaakt van op de Pont d'Avignon, het staat onder het fotoalbum.