Je weet het ondertussen al wel : wekker om 7u30, ontbijt om 8u.  Voor vandaag had ik niets op het programma staan waarvoor ik het openbaar vervoer nodig had dus ik hoefde me ook niet te haasten.

Eerste werk : naar de supermarkt gaan om nog wat te kopen om te knabbelen vandaag.  Drinken heb ik ondertussen genoeg in m'n kast staan.  En hoewel het ook in Frankrijk vandaag een feestdag is, is de Intermarché gewoon open.  Gelukkig, want ik heb er gisteren niet aan gedacht om extra voorraad voor vandaag aan te kopen.

's Morgens vroeg is de temperatuur buiten nog draaglijk maar dit feestje duurde niet lang.  Op weg terug naar "huis" van de supermarkt begon ik al te zweten.  Er is vandaag weer vanalles te doen in Saint-Rémy (in het kader van de "Feria").  Gisterenavond ben ik dus niét meer op stap gegaan.  In het begin was ik dit echt wel van plan hoor, maar hoe later op de avond het werd hoe minder zin ik had om nog buiten te gaan.  En waar wilde ik dan naartoe ? Naar de plaatselijke arena, waar Provençaalse stierengevechten zouden plaatsvinden.  Provençaalse stierenvechten ? Ook wel de "Course Camarguaise" genoemd.  Hierbij worden de dieren niet gedood en zelfs niet verwond maar de stier heeft een klein strikje (cocarde) op zijn hoofd en de "raseteurs" proberen deze te pakken te krijgen.  Vanavond zijn er de "Olympiades Camarguaises", om 22u.

Maar ik was dus aan het vertellen wat ik vandaag allemaal gedaan heb.  Wel, eigenlijk niet veel.  Nadat ik m’n boodschappen in de kast van mijn kamer had opgeborgen vertrok ik opnieuw, nu voor een bezoek aan het klooster Saint-Paul-de-Mausole, waar (zoals je ondertussen al wel zal weten) schilder Vincent Van Gogh een heel jaar opgenomen is geweest. 

Na een wandeling van ongeveer twintig minuten stond ik aan de kassa.  Inkomprijs is negen euro, dat valt goed mee.  Je krijgt een papier met uitleg over het klooster, samen met je ticket.  Ik vermoed dat ze dit papier slechts in twee talen hebben : Frans en Engels (in ieder geval niet in het Nederlands, hoewel Van Gogh een Nederlander was, maar soit …).  Heel het kloostergedeelte kan je bezoeken, en het is zeker interessant om te doen.  Alles staat er nog zoals het was in Van Gogh zijn tijd, ook zijn kamer.  In tegenstelling tot de minder begoede mensen die hier werden opgenomen (die noodgedwongen in een zaal moesten slapen) had Van Gogh dus een eigen kamer.  Deze werd betaald door zijn broer Theo.

Zelfgemaakte filmpjes van dit bezoek heb ik niet, je zal het dus moeten doen met de foto’s in het album hieronder.  Een bezoek aan het gebouw duurt niet lang.  Je hebt, uiteraard, de gelegenheid om achteraf een leuk Van Gogh-souvenir te kopen voordat je terug buiten wandelt (gaande van een t-shirt tot schriftjes en puzzels, keuze genoeg).

Op weg terug naar huis maakte ik hier en daar een omweg maar tegen de middag was ik een beetje moe en vooral : ik had het warm en verlangde naar mijn koele kamertje.  Daar werden de foto’s op de computer gezet en hield ik me een beetje bezig met verschillende nuttige en minder nuttige zaken.

Wat een geluk dat ik mijn kamer op slot doe wanneer ik binnen ben.  Op een bepaald moment begon iemand aan mijn deur te rommelen.  Vermoedelijk nieuwe gasten die de aanwijzingen van de eigenaars van de B&B niet goed begrepen hadden en dachten dat nummer 1 hun kamer was.  Volgens mij moesten ze kamer nummer 4 hebben, die zich boven nummer 1 bevindt.  Nog een trap te gaan, mensen !

Spannende dag, hé ? Ik heb daarnet mijn koffer al een beetje ingepakt maar mijn kledij van vandaag, m’n pyjama en m’n toiletzak moeten er natuurlijk nog bij.  Morgenvroeg heb ik daar nog tijd voor want ik moet pas om 11u de bus nemen naar Avignon.  Om 13u17 heb ik een trein naar Avignon TGV, daar moet ik om 13u56 de trein nemen naar Parijs.  Aldaar zal ik in de Gare de Lyon aankomen (als alles goed gaat …) om 16u34.  Twee uur en een half later (om 19u08) vertrekt m’n Eurostar naar Antwerpen (vanuit de Gare du Nord).  Die avond slaap ik dus gewoon in mijn eigen bed.