M’n wekker stond op half zes voor vanochtend.  Vroeg, hé ? ‘k Ben thuis vertrokken om 6u15 en met een kleine omweg langs de bank om wat geld af te halen zat ik om 6u40 op de tram te wachten.  ‘t Was 15 graden buiten, heerlijk temperatuurtje voor dit uur van de dag.  ’t Zal zeker weer heel warm worden vandaag.

Kort daarna arriveerde ik in het station, waar ik eerst een bezoek bracht aan het stationstoilet.  ‘k Viel bijna achterover van de prijs : 1,10 euro ! Dat is verdorie zelfs duurder dan in de treinstations van Parijs ! Laat dus maar zitten, ik zal wel op de trein gaan.

Om 7 uur haalde ik me een broodje bij Panos en daarna stapte ik naar perron 23, waar om 7u33 de Eurostar naar Parijs zou vertrekken.  Tenminste : assemoptijdis …

Een kwartiertje voor het vertrek verschenen een paar medewerkster van Eurostar op het perron, die ons aan de hand van onze tickets kwamen vertellen waar we ongeveer moesten wachten om dicht bij onze wagon te staan.  Altijd handig (voor ons zowel als voor Eurostar) dat we voor het opstappen niet eerst vijf minuten moeten zoeken naar de deur van onze wagon.  Tijdswinst, hé.

De trein was, gelukkig, op tijd in het station en zo goed als op tijd vertrokken.  Ik had een zitje aan het raam.  Jammer dat je op de Eurostar je zitje (tegen een lichtje toeslag, uiteraard) niet kan kiezen.  Ik zit eigenlijk liever langs de kant van het gangpad, dan voel ik me niet zo opgesloten.

9u40, aankomst in Paris Gare du Nord.  Het was enorm druk op het perron, en de buitentemperatuur was ondertussen ook al flink gestegen.  Het zonnetje deed goed zijn werk en wij stonden te puffen.

Omdat ik toch zowat drie uur de tijd zou hebben om over te stappen zocht ik in de Gare du Nord eerst het toilet op.  Ik wilde met een briefje van 5 euro betalen maar dit kon bij deze machine niet.  Deze werkt enkel met munten (had ik op dat moment niet bij) en met contactloos betalen (en die optie heb ik geblokkeerd op mijn bankkaart).  Toch handig hé, al dat elektronische gedoe.  Vervang alles en iedereen daar machines en … het loopt dik in de soep.  Jammer maar helaas.

Het was maar een wandeling van iets meer dan een half uur van de Gare du Nord naar de Gare Saint-Lazare, en voornamelijk rechtdoor.  Makkelijker kan bijna niet.  Ik geloof zelfs dat je met de bus van lijn 26 rechtstrees van het ene station naar het andere kan rijden.  Eigenlijk had ik dus gemakkelijk een trein eerder kunnen halen maar ik wilde het toen ik de tickets boekte toch liever niet riskeren.

Omdat het vandaag een feestdag was en ik dus niet zeker was of er een supermarktje open zou zijn in Étretat deed ik onderweg in Parijs boodschappen, anders zou ik voor de rest van de dag misschien geen eten meer hebben.  En zelfs met het supermarktbezoek meegerekend had ik de trein van 10u41 nog gehaald want ik was om half elf in het station.

Nu had ik dus tijd met hopen om in Saint-Lazare naar het toilet te gaan (ondertussen had ik wél kleingeld, van in de supermarkt) en om het toch wel grote station (drie verdiepingen met winkeltjes) rond te wandelen.  Uiteindelijk zette ik me ergens aan een tafeltje neer.  Wachten, ja, dat duurt lang !

12u30 : ik zat op de trein, op mijn zitje bij het gangpad.  Elf minuten later vertrokken we.  Zoveel te later het werd, zoveel te meer wolken ik buiten begon te zien.  Soms was er zelfs geen zon meer.  Het landschap werd wel steeds mooier (heuvelachtiger).  Na het station van Yvetot was er van de heuvels niet veel meer over.  Helaas. ’n Glooiend landschap, zo kon je het noemen.

14u54 : uitstappen, want we waren in het station van Bréauté-Beuzeville.  De zon was ondertussen opnieuw van de partij.  Daar, net buiten het stationnetje, stond de bus die ons tot in Étretat zou brengen al braaf te wachten.  We mochten opstappen en ik heb me helemaal vooraan gezet – op mijn favoriete plaatsje, waar ik een mooi zicht heb op de weg en de omgeving.  Vlak voordat we vertrokken  stapte er nog een dame op en die wilde per sé naast mij komen zitten – hoewel er twee zetels  verder nog een hele zitbank vrij was.  Ik moest mijn benen wegmoffelen en dat zat dus absoluut niet meer makkelijk.  Maar zij vond het geen probleem hoor, dat ik geen plaats meer had voor mijn benen.  Neen mamzel, jij niet, maar ik wel !

Tegen dat we bijna aan de eindhalte waren (de parking “Grandval”, net buiten het centrum van het dorp) viel het op dat er heel veel auto’s geparkeerd stonden langs de kant van de weg en dus ook dat er heel veel mensen richting dorp stapten.  Volgens onze chauffeur is het hier, vanaf de eerste verlengde weekends, altijd zo druk.  En omdat het vandaag zulk mooi weer is … extra druk.

Wel handig dat we op deze parking afstappen.  Dit is tevens de parking waar zondagmiddag (jaja, helaas, tickets reeds lang geleden gekocht) de BlaBlaBus die mij tot in Parijs zal voeren vertrekt.  Vooropgesteld dat ze komt opdagen, natuurlijk – maar dat is weer een heel ander en behoorlijk op mijn systeem werkend verhaal.  Nu weet ik niet alleen de weg al maar kan ik ook een beetje uittesten hoe lang ik erover stap tussen mijn hotel en die parking (zeven minuten, om precies te zijn).

In “mijn” straat bleek de markt te staan en dus was het momenteel ook weer extra druk.  Bij het hotel aangekomen, waar op de benedenverdieping een restaurant gevestigd is, stonden mensen aan te schuiven.  Voor het restaurant, wel te verstaan.  Die hebben vandaag zeker goede zaken gedaan !  Toen ik aan de dame (uiteraard in het Frans) zei dat ik in het hotel moest zijn verwees ze me naar het hotel aan de overkant van de straat.  Ik was natuurlijk verbaasd en wees naar het gebouw waarvan ik dacht dat ik daar een kamer geboekt had : “hoezo, is dit het hotel dan niet ?”.  Jawel, maar de receptie was aan de overkant.  Prima.

Ik stapte het hotel aan de overkant (Hotel Des Falaises) binnen en, met de bevestigingsmail en mijn ID in de hand, wachtte mijn beurt af.  Toen ik de mail aan de receptioniste liet lezen zei ze “O, dat is aan de overkant”.  Hoezo ? Daar hebben ze me naar hier gestuurd … Ik wilde mijn spullen al bij elkaar pakken en teruggaan naar “mijn” hotel maar de dame verduidelijkte dat Hotel Des Falaises de receptie doet van beide hotels.  Ah, okee !

Alles werd geregeld, ik betaalde drie nachten met ontbijt (iedere ochtend tussen 8u en 10u in het restaurant van “mijn” hotel) en een jongedame vergezelde me naar de overkant.  Ze toonde me hoe ik het hotel binnen moest gaan (met de code die op m’n “sleutel” – weer zo’n soort bankkaart – staat) en vertelde me dat mijn kamer op de tweede verdieping lag.  Dit bleek dus niet te kloppen, kamer 16 lag op de derde verdieping en neen, er zijn geen liften in dit gebouw.

Het is dan ook een heel oud gebouw, en izie je niet enkel aan de binnenkant.  Erg vind ik dat niet hoor, ik houd wel van zulke oude gebouwen.  De kamer is klein en er zijn weinig mogelijkheden om kledij weg te steken.  Gelukkig heb ik voor vier dagen niet veel bij.  Het bed ziet er goed uit, er is een klein, laag kastje (dat eigenlijk wel een beetje opgeknapt mag worden), een poef, een zetel, een televisie, gratis wifi en een kleine douche.  Ik had eerst gehoopt dat ik een kamer met zicht op de straat zou hebben maar eigenlijk lig ik hier aan de achterkant veel rustiger.  De kamer - en zeker het badkamertje – is wel behoorlijk warm.

Mensen die enorm gesteld zijn op kraaknette kamers waar ze van de grond kunnen eten zullen wel wat aan- en opmerkingen hebben wat betreft mijn kamertje, maar voor mij is ze prima.  Daar doe ik nu eens niet moeilijk over.

Nadat ik me geïnstalleerd had trok ik om 16u15 terug naar buiten om de buurt wat te verkennen en een eerste wandeling te maken.  Aan het strand (dat heel dicht bij het hotel ligt) draaide ik rechtsaf.  Er zaten veel mensen op het strand maar ik zag ook veel mensen die een wandeling maakten op de klippen.  Tja, het is hier dan ook PRACHTIG !! Om van op het strand boven op de klippen te geraken moet je wel even een aantal trappen doen en dit kan vermoeiend zijn maar eens je boven bent … ’t is echt héél mooi – veel mooier dan op mijn foto’s.  En voor de geoefende wandelaars is er voldoende uitdaging want er zijn trappen die je van op de top van de klippen tot bij het strand brengen.  Minder geoefende wandelaars kunnen het “treintje” nemen om tot bij het kerkje, het monument, het museum en de tuinen van Étretat te geraken.  Voor (amateur)fotografen zijn er heel veel mooie uitzichten om op beeld vast te leggen.  En bij mooi weer is er natuurlijk nog het (keitjes)strand om op te liggen zonnebaden of het helderblauwe water om in te zwemmen. Trouwens : over die keitjes van dat strand : die zijn blijkbaar erg populair en er worden er heel veel meegenomen door toeristen – maar men heeft dat dus niet graag want die keitjes beschermen het strand en zodoende ook het dorp dat achter het strand ligt.

Het is jammer dat ik niet meer zoveel tijd had, ik wilde namelijk nog langs de kruidenier passeren om te kijken of die vandaag open was, want wegens de warmte op mijn kamer vreesde ik niet genoeg drinken meer bij te hebben (ik bezat enkel twee flessen water van een halve liter).  Als die kruidenier vandaag al open was dan zou dit maar tot 19u zijn.

Ik keerde dus terug naar het dorp, maar nu via de weg die het treintje neemt.  Ik vond de supermarkt, ze was open en dus ben ik er binnen gestapt.  Het was maar een kleine winkel, met slechts 1 gangetje dat dan ook gans de winkel rond ging.  En reeds vanaf de deur om binnen te stappen stond men aan te schuiven, helemaal tot aan de kassa ! Als die geen goede zaken heeft gedaan vandaag dan weet ik het ook niet meer … Ik kocht me dus wat te drinken en, via een omweggetje langs een gebouw waar vroeger een overdekte markt stond maar wat nu een souvenirwinkel is, trok naar mijn kamer.

Daar begon ik aan m’n blog en tussendoor at ik wat en nam ik een douche.  Op dit moment is het 21u56 en ik heb nog wel wat werk.  Het zal trouwens moeilijk worden om foto’s te kiezen uit de hele verzameling die ik vandaag nam … er zitten er zoveel mooie tussen (van Étretat, de rest is niet echt bijzonder …).

Morgen, na het ontbijt, trek ik de andere kant op.  Hopelijk schijnt er dan nog wat zon, want het weerbericht, dat een week geleden nog sprak van vier dagen zon en warme temperaturen, zegt nu helemaal iets anders …

O ja : bij deze website (JouwWeb) kan ik helaas geen tekst bij de foto's zetten ... Bij Weeby kan dit wel maar die heeft ook zijn beperkingen.